Jeszcze kilka tygodni temu niektórzy fani z małym niepokojem spoglądali na tabelę i nasze dokonania. Najprościej mówiąc, nasz całkiem niezły dorobek zaczynał topnieć w kontekście tych, którzy znajdowali się w dole tabeli. Ale oto zakończyliśmy dwie gry na pełny plus i w Namysłowie ponownie zaświeciło słońce. Pozycja wyjściowa jest przyzwoita i trzeba ją wykorzystać.

Przed nami już naprawdę ostatnia prosta jesieni 2016. Dwa mecze, czyli sześć oczek do zainkasowania. Jest to ilość, która może robić różnicę pomiędzy „środkiem tabeli” a „walką o utrzymanie”. W podobnej sytuacji do naszej znajduje się sobotni rywal, z tym, że jest on nieco bardziej przyparty do muru, więc tym bardziej nie odpuści. Dlaczego i o kim mowa? Mowa o MKS-ie Gogolin, którego prześwietlamy w poniższej zapowiedzi. Jak zwykle w przedmeczowej analizie nazwiska, liczby i fakty, czyli wszystko to, co trzeba wiedzieć przed 16. kolejką.

Plan wykonany, czyli poprzedni sezon

Rok temu o tej porze MKS legitymował się statusem beniaminka. Co za tym idzie, nikt nie bujał w obłokach, cel był jasny i prosty - utrzymanie. Jak wiadomo, zadanie udało się wykonać, a mocno w tym pomogła forma z pierwszej części rozgrywek (24 punkty ugrane jesienią i tylko 17 wiosną). Całkiem stabilna pozycja zaczęła się chwiać w rundzie rewanżowej, ale zespół zdążył się otrząsnąć i po relatywnie (porównując na przykład do Startu) spokojnym sezonie wylądował na pozycji 12-tej.

Kanonada i pragmatyzm, czyli nasze pojedynki w sezonie 2015/16

Co natomiast z bezpośrednimi grami? Mecz w Gogolinie był dla nas szczególny, bo po raz pierwszy w rozgrywkach 2015/16 czerwono-czarnych poprowadził Bartosz Medyk. W zespole coś drgnęło, bo przynajmniej zaczęliśmy zdobywać gole, ale to nie wystarczyło, żeby zainkasować choćby punkt. Po ostrym strzelaniu skończyło się na 4-3 dla rywali.

Rewanż to już całkiem miłe wspomnienia. Start skupił się na poprawnej grze w obronie i przyniosło to oczekiwany skutek. W pierwszej połowie jedyną bramkę meczu zdobył nasz stranieri Lavrinenko i w miarę bezpiecznie wieźliśmy wynik przez ponad godzinę. NKS minimalnie, ale jak najbardziej zasłużenie pokonał gości 1-0.

Cele, oczekiwania i rzeczywistość

Trener Pajączkowski jako cel na sezon 2016/17 wskazał zajęcie miejsca w środku tabeli, ale jak też sam dodał: „o tym mówi pół ligi”. Wydaje się, że założenie wydaje się jak najbardziej realne, choć trzeba pamiętać, że pomiędzy górną częścią rankingu, a walką o utrzymanie jest bardzo cienka granica. Na dzień dzisiejszy wydaje się, że to właśnie ta druga opcja bardziej wchodzi w grę. Niestety, ale 12. pozycja daje tylko złudne poczucie bezpieczeństwa. Za plecami żółto-czarnych czai się kilku przeciwników i tak naprawdę przy niesprzyjających okolicznościach, każda kolejka może przynieść niemiłą niespodziankę w postaci gwałtownego osunięcia się w tabeli. Z drugiej strony, do faktycznego kryzysu jeszcze całkiem daleko i MKS równie dobrze może naprawić sytuację jeszcze przed zimą. Wnioski zostawiamy kibicom, a sami stawiamy tezę, że Gogolin nie powinien być zagrożony na serio, a przyjęty cel ciągle można zrealizować.

Małe środki – niezły efekty, czyli transferowe lato

Trudno o jakieś strategiczne ruchy kiedy klubowy portfel nie jest zbyt gruby. Adrian Pajączkowski musiał się zapewne trochę nagimnastykować, aby przekonać piłkarzy, że za uścisk dłoni prezesa też warto grać. Mimo tak niespecjalnie sprzyjających okoliczności, udało się utrzymać kadrę, a nawet trochę ją podrasować. Za roszadę numer jeden uznać należy przyjście napastnika Tomasza Schichty. Na plus na pewno jest także transfer Dyczka oraz Czabanowskiego. W kategorii „cena/jakość” należy się wyróżnienie.

(Bardzo) słaba strona, czyli gry wyjazdowe

Co prawda tym razem to my wystąpimy w roli gości i ta informacja nie będzie miała w sobotę dla nas znaczenia, to jednak nie sposób o tym nie wspomnieć. Otóż naszych rywali w grach na obcych boiskach charakteryzują iście fatalne statystki. MKS poza Gogolinem ugrał w sześciu meczach tylko... punkt! Taki stan rzeczy musi wyjątkowo frustrować, bo słabsze w lidze w tym względzie są tylko zespoły Krasiejowa oraz Prudnika (dwie ostatnie ekipy tabeli). Na dodatek wszystkie porażki, z jednym wyjątkiem, żółto-czarni ponieśli różnicą zaledwie jednej bramki.  

Charakterystyka zespołu

Tym razem trafiła się niezła zagwozdka, bo w przypadku MKS-u trudno o tworzenie jakichkolwiek reguł w kontekście przebiegu gry. Zawody miały tak różne scenariusze, że trudno ułożyć z tego jakiś schemat. Ale nie zostawiamy tego miejsca pustego, bo są inne, nie mniej interesujące „pewniaki”.

Ogólnie rzecz biorąc, żółto-czarni u siebie i w delegacji to dwa różne światy. Jeśli przy Kasztanowej uznawali czyjąś wyższość, to były to zespoły wyraźnie lepiej sytuowane w tabeli. Jeśli natomiast chodzi o kadrowe konkrety, to Gogolin to przede wszystkim monolit. W szeregach tej ekipy próżno szukać nazwisk ze specjalnie bujnym piłkarskim życiorysem. Człowiek, który nieco wyrasta ponad ten stan, to Tomasz Schichta. On akurat rzuca się w oczy z banalnie prostego powodu – jest napastnikiem i najskuteczniejszym strzelcem zespołu. Dodajmy, praktycznie jedynym snajperem z prawdziwego zdarzenia - w zdobywaniu goli zespół dzieli się obowiązkami po równo.

Co do goli, to o dziwo więcej ekipa zdobywa w I części meczu. Ale bardziej intrygująca jest informacja o stratach – po przerwie bramkarz MKS został pokonany tylko 4 razy, z czego tylko jedno ukłucie faktycznie miało znaczenie dla końcowego rozstrzygnięcia. Był to gol TOR-u w ostatniej minucie (wyciągający z 0-1 na 1-1).

Fot.: Kibice MKS-u Gogolin oczekują od swoich piłkarzy w końcówce rundy jesiennej wysokich lotów. [zdjęcie: www.nto.pl]

 
Nie dali pograć, czyli poprzednia kolejka

MKS czekał twardy orzech do zgryzienia, czyli liderująca Polonia Głubczyce. Co prawda przyjezdni kilka tygodni temu wypadli nieco z torów, ale szybko potwierdzili, że było to tylko chwilowej wykolejenie. Piłkarze KS-u od pierwszego gwiazdka starali się grać swoje i raczej im to wychodziło. Pierwszą bramkę zdobyli po pół godzinie gry. Po dośrodkowaniu w szesnastkę przytomność zachował Grek i KS objął prowadzenie. Zaledwie 5 minut później Jamuła wykończył akcję z rzutu rożnego i jeszcze przed przerwą było 2-0 dla Polonistów. Kolejne minuty przynosiły nowe okazje do podwyższenia rezultatu, ale najważniejsza statystka pozostawała bez zmian. Dopiero w samej końcówce faworyt nieco się zdekoncentrował i pozwolił miejscowym na kilka ataków. Ostatecznie, na krótko przed końce Botta zmniejszył rozmiary porażki, ale było zbyt późno, żeby walczyć o remis.

MKS Gogolin - Polonia Głubczyce 1-2 (0-2)

0-1 Grek - 31., 0-2 Jamuła - 36., 1-2 Botta - 90.

Gogolin: Banach, Szydłowski, Ofiera, F. Szampera, Czabanowski, Pogrzeba (46. Botta), Kapłon, K. Szampera (75. Ochmański), Mizielski (70. Schichta), Rusin (58. Wróbel) – Kaczmarek.

Co języczkiem u wagi? Czyli mecz MKS - NKS

Pod wieloma względami NKS i MKS są do siebie podobne i uznać można, że spotykają się kluby o tej samej klasie (nawet bilans gier domowych czy stosunek bramek są bardzo podobne). Wynik jest w takim razie sprawą otwartą. Czego na pewno nie można lekceważyć, to faktu, że MKS tak jak my, to ekipa własnego boiska i niestety posiadamy tę samą cechę, mianowicie nieumiejętność gry na obcym terenie.

U gospodarzy "spinkę" z pewnością wywoływać będzie fakt, że kończą oni właśnie mini-maraton trzech gier domowych, z których mają jak na razie okrągłe zero punktów. Druga sprawa, runda już się kończy i każdy chciałby rzutem na taśmę podreperować swoje konto. Dokładnie taką samą motywację będą mieli „Chłopcu z Pułaskiego”, którzy mimo, że ostatnimi czasy notują niezłe rezultaty, to jednak nie mogą sobie pozwolić na chwilę zagapienia. Wiemy czym to się może skończyć.

Naszym zdaniem, nieznacznym papierowym faworytem będzie MKS Gogolin. Ale jak to bywa kiedy szanse są bliskie fifty-fifty, o rozkładzie szans znacznie więcej wiadomo wraz z pierwszym gwizdkiem. To w jakich składach wyjdą drużyny, jakim nastawieniem, dyspozycją dnia i tak dalej. A jako, że mamy już listopad to nie można lekceważyć nawet i... pogody. Zmierzą się po prawdzie równi z… równiejszymi.

Podsumowując, w Namysłowie szanowalibyśmy i remis, choć jak doskonale wiemy, czasami wahadło o nazwie „zwycięstwo” potrzebuje bardzo niewiele energii żeby wychylić się ze stabilnej pozycji i wskazać na zwycięzcę. I jak dobrze wiemy, prawo to działa tak samo dla obu stron.

Mecz MKS Gogolin – Start Namysłów (w ramach 16. serii gier IV ligi opolskiej) odbędzie się jutro (tj. sobota, 12.11.br.) na Stadionie Sportowym przy Kasztanowej. Początek rywalizacji o godz. 13:00. Warto wybrać się do Gogolina, aby obejrzeć ostatnią wyjazdową batalię czerwono-czarnych w 2016 roku. Serdecznie zapraszamy. [TD]